यो साथ २०१५ देखिको थियो । धुम्न त हामी केटाहरु हप्तै पछि नि जाने गर्थियौ अझै नि गर्छौ । तर क्याम्पस बाट हाम्रो पहिलो भ्रमण त्यो नि क्याम्पस सकिए पछि भएको थियो । ICT Batch का भाईबहिनीहरु सग र सम्पुर्ण क्याम्पस staff हरु लिएर हामी सुदुर पुर्वको झापाको सालबाडी घुम्न गैयो ।
( सामुहिक तष्विर लिँदै हामी )
धेरै समयको अन्तराल पछी केहि कोर्न मन लाग्यो | म न त नेपालीको विद्यार्थी हु न त साहित्यको नै, त्यसैले व्याकरण र लेखाई नमिलेमा क्षमाप्राथी छु | मानिसहरु बाल्यकालमा आफ्ना कलिला बच्चाहरुलाई तिमी ठुलो भएर डाक्टर, इन्जीनियर, पाइलट बन्नु पर्छ भनेर मार्गदर्शन गर्दछन | सायद सहि पनि हो आफ्ना नानीले सफलता चुमेको कसलाई हेर्न मन हुन् र,कालान्तरमा कतिका सपना पुरा हुन्छन कति वर्षायाममा भेलले बगाई लाने संरचना झैँ बगी जान्छन |कहिले डाक्टर त कहिले इन्जिनियर बन्ने कुनै बेला सेना त कहिले मन्त्री बन्ने सपना मैले ने देख्दै बचपन गुजारे | मध्यम वर्गीय परिवारमा जन्मिने बच्चाले एती सपना देख्न त् छुट हुन्छ नै सायद | समय बित्यो समय संगै जीवनका वसन्तहरु पनि खुड्किला चड्दै गए | कक्षा ८ मा पुगे पछी नयाँ सपना पलायो, कम्प्युटर इन्जिनियर हुने |
